Dyskusja w naszym kraju na temat ustawy o ochronie zwierząt jeszcze nie ucichła, a już jutro zajmie się nią Senat, który do przepisów dokłada wiele poprawek. W niniejszym artykule zajmę się głównie tym, co w tej kwestii proponuje nam Senat RP.
Zmiany zgłaszane przez Senat to głównie poprawki legislacyjne i techniczne (takich jest, jak naliczyłem, około 80%), tych merytorycznych jest zdecydowanie mniej, jednak pojawiają się i takie.
Z takich najbardziej przyziemnych należy wskazać, że Senat wychodzi w pewnym sensie do ludzi i ogranicza powierzchnię kojców dla zwierząt, zmniejszając je w miarę możliwości. Senat, rozróżniając wielkość psów, zakłada, że pies do 50 cm w kłębie musi mieć kojec o powierzchni minimum 9 m2, pies 51 cm do 66 cm – kojec o powierzchni nie mniejszej niż 12 m2. Pies największy, czyli ponad 66-centymetrowy, będzie musiał mieć już kojec o powierzchni 15 m2.
Według projektu Inspekcja Weterynaryjna może nałożyć grzywnę w wysokości do 5000 zł. Możliwość nakładania grzywny dotychczas zarezerwowana była dla postępowania wykroczeniowego, regulowanego przez Kodeks wykroczeń. Warto w tym miejscy nadmienić, że ogólna zasada, określona w § 1 art. 96 Kodeksu wykroczeń przewiduje, że w postępowaniu mandatowym można nałożyć grzywnę w wysokości do 500 zł, a w przypadku gdy czyn wyczerpuje znamiona wykroczeń określonych w dwóch lub więcej przepisach ustawy – do 1000 zł. Senat zwraca uwagę, że Inspekcja Transportu Drogowego za inne wykroczenie, lecz zawarte po zmianach w tym samym artykule co to, z zakresu ochrony zwierząt, może wymierzyć grzywnę tylko w wysokości do 500 zł. W związku z tym po wejściu w życie opiniowanej ustawy organy dwóch wymienionych inspekcji będą uprawnione do nakładania grzywny za to samo wykroczenie, ale w różnych maksymalnych wysokościach. Senat proponuje zatem zrównanie obu grzywien. Jedna z poprawek wskazuje również, że grzywny nie może nałożyć sama Inspekcja, a dopiero jej wyspecjalizowana jednostka organizacyjna, bowiem jako taka nie jest ona organem, a tylko organ prawny może taką grzywnę nałożyć.
Senat porusza bardzo ważną kwestię z punktu widzenia hodowców zwierząt futerkowych oraz rolników hodujących bydło na ubój rytualny – czyli rekompensat. Przepisy projektowanego art. 11 i art. 13 ustawy o ochronie zwierząt przewidują rekompensatę z budżetu państwa dla podmiotów wykonujących działalność gospodarczą w zakresie uboju zwierząt dokonywanego w szczególny sposób przewidziany przez obrządki religijne związków wyznaniowych. Przywołane artykuły w żaden sposób nie określają natomiast zasad ustalania i wypłacania tych rekompensat. Senat proponuje rekompensaty, jednakże w tym przypadku również nie wskazuje określonych kwot, ich finansowania i terminu wypłaty.
Senat słusznie zwraca jeszcze uwagę na termin wejścia w życie nowelizacji ustawy o ochronie zwierząt, a także na kwestię przepisów przejściowych. Co do zasady, wchodzi ona w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem określonych przepisów, które wchodzą w życie odpowiednio po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia oraz 12 miesięcy od dnia ogłoszenia. Tutaj bardzo słusznie zauważono, że ustawa wprowadza przepisy niekorzystne dla wielu różnych grup adresatów i szczegółowej analizy wymaga, czy proponowany termin wejścia w życie ustawy (vacatio legis) jest właściwie ustalony. Senat zwraca uwagę, że trzeba w tym przypadku patrzeć na dotychczasowe orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, bowiem wymóg ustanowienia odpowiedniego vacatio legis oraz należytego formułowania przepisów przejściowych wynika z ogólnej zasady ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa oraz zasady przyzwoitej legislacji (np. wyrok TK z 12 czerwca 2002 r., P 13/01). Tutaj Senat proponuje termin wejścia w życie ustawy po 6 miesiącach lub 12 miesiącach dla określonych przepisów.
Może przepis dosyć prosty do zrozumienia przez większość obywateli, jednakże dotychczas nie znalazł się w zapisach ustawy. Senat wskazuje, że powinien oczywiście obowiązywać zakaz przewozu zwierząt żywych w paczkach pocztowych i przesyłkach kurierskich, za wyjątkiem firm, które się w tym specjalizują.
Art. 3, art. 7 – zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach schroniska dla bezdomnych zwierząt prowadzą przedsiębiorcy po otrzymaniu zezwolenia od wójta, burmistrza albo prezydenta miasta. Słusznie Senat zwraca uwagę na fakt, że wątpliwości budzi to, czy po wejściu w życie tego przepisu możliwe będzie prowadzenie schroniska przez organizacje pożytku publicznego, o których mowa w art. 11 ust. 4 ustawy o ochronie zwierząt. Co więcej, należy wskazać, że każde takie schronisko będzie musiało od nowa uzyskać pozwolenie. To wszystko rodzi wiele komplikacji po stronie tych podmiotów, dlatego też Senat – po pierwsze, chce wydłużenia vacatio legis dla wejścia w życie tych ustaw, a po drugie, proponuje też, aby dotychczasowe schroniska gminne dalej mogły być prowadzone.
Procedura legislacyjna w Senacie dopiero się rozpędza i prace nad nową ustawą oraz nad poprawkami do niej będą prowadzone głównie w komisjach senacki. O nowych poprawkach, pomysłach będziemy starali się Państwa informować na bieżąco. Wszystkie główne zmiany proponowane przez Sejm znalazły uznanie w oczach Senatu i raczej trudno byłoby zakładać, że nie zyskają tutaj aprobaty.
Sąsiad posiada psa z rasy uznawanej za niebezpieczne ale zwierze często ucieka samodzielnie poza teren należący do sąsiada? Boisz się o bezpieczeństwo własne i swoich dzieci? Gdzie zgłosić problem? Zadaj pytanie prawnikowi i opisz nam swój problem wypełniając formularz poniżej ▼▼▼
Zapytaj prawnika - porady prawne online
Dlaczego warto?Numer telefonu pozwoli na kontakt
w przypadku podania nieprawidłowego emaila.
Otrzymasz SMS o wycenie i przygotowaniu
głównej odpowiedzi, a także w przypadku
problemów technicznych. Wiele razy podany
numer pomógł szybciej rozwiązać problem.
Wycenę wyślemy do 1 godziny
* W dni robocze w godzinach od 7 do 20.
* W weekendy i święta do 2 godzin.
Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje!
Pracujemy 7 dni w tygodniu
O autorze: Michał Berliński
Prawnik, absolwent Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II w Lublinie. Studia ukończył w 2015 roku obroną pracy magisterskiej w Katedrze Prawa Pracy o temacie „Zakaz konkurencji w trakcie i po ustaniu stosunku...
>> więcej informacji o autorze